Όπως κάθε καλοκαίρι, αλλά ακόμη περισσότερο το φετινό το MusicandBookTales.com και το Social Distortion Radio show προτείνουν βιβλία για την παραλία, το βουνό, την πόλη και όπου και αν αποφασίσετε να περάσετε, τις όποιες διακοπές σας. Σε πείσμα του Ζελένσκι, του Μητσοτάκη, του Τσίπρα. Του Ερντογάν , του ανοικου Μπάιντεν, της πράσινης ενέργειας, των ηλεκτρικών αυτοκινήτων, του πανάκριβου (επιτέλους πρωτιά) ηλεκτρικού ρεύματος, του επίσης πανάκριβου φυσικού αερίου και του κόστους ζωής στην Ελλάδα που μας έκανε Ελβετία, εδώ σας έχουμε βιβλιοπροτάσεις /παρουσιάσεις και στο τέλος το soundtrack του φετινού καλοκαιριού…περισσότερα στο social Distortion radio show www.ertopen.com Δευτέρα 2100-2300 κ στο www.musicandbooktales.com

Βιβλία-Αναγνωστικές προτάσεις καλοκαίρι 2022

1.«Η μέτρηση του μεσημβρινού» -Ντάνι Γκέτζ (Κέδρος)

Παρίσι, 1792. Η Γαλλική Επανάσταση στο αποκορύφωμά της. Με εντολή της Εθνοσυνέλευσης, οι αστρονόμοι Ντελάμπρ και Μεσέν αναλαμβάνουν να υπολογίσουν την ακριβή απόσταση ανάμεσα σε δύο πόλεις: τη Δουνκέρκη στον βορρά και τη Βαρκελώνη στον νότο. Απώτερος σκοπός αυτής της αποστολής είναι ο προσδιορισμός του μήκους του πρότυπου μέτρου και η καθιέρωση μιας νέας οικουμενικής μονάδας μέτρησης - «για όλους τους ανθρώπους, για όλες της εποχές», όπως διεκήρυττε ο φιλόσοφος και μέλος της Εθνοσυνέλευσης και διαφόρων επιτροπών, Κοντορσέ.

Το ταξίδι των δύο αστρονόμων πολύ γρήγορα μετατρέπεται σε περιπέτεια. Οι Ντελάμπρ και Μεσέν διασχίζουν δυσπρόσιτες και αφιλόξενες περιοχές και αντιμετωπίζουν κάθε λογής κινδύνους. Στην πορεία, ο Ντελάμπρ πέφτει σε δυσμένεια από την Επιτροπή Κοινής Σωτηρίας, ενώ ο Μεσέν συλλαμβάνεται, φυλακίζεται στην Ισπανία και αργότερα εξορίζεται στην Ιταλία. Στη διάρκεια της απομόνωσής του ξαναζεί νοερά τα γεγονότα. Μια σκέψη τον βασανίζει: η πιθανότητα να έχει κάνει λάθος στις μετρήσεις του.

Ο Γκετζ σε ένα βιβλίο που ξεκίνησε για κινηματογραφικό σενάριο, παίρνει μια επιστημονική ανακάλυψη και την μετατρέπει σε επιστημονική περιπέτεια Σφιχτοδεμένο, ορθολογιστικό, επιστημονικό όσο χρειάζεται, όπου χρειάζεται, κυλά όπως ξεκίνησε να γράφεται, σαν το σενάριο μια ταινίας. Δεν απλοποιεί τα επιστημονικά κομμάτια, αλλά τα ενσωματώνει στην αφήγηση και έχει τον αναγνώστη κοινωνό της γνώσης όσο και των προσπαθειών των κεντρικών ηρώων. Οι χαρακτήρες γνώριμοι, μιλάμε για πραγματικά πρόσωπα, αντανακλούν τη διαφορετικότητα του επιστήμονα. Ο τακτικός και συνεπής Μεσέν, μαζί με τον Ντελάμπρ και την πιο ανέμελη ματιά του, θα συνδυαστούν για να δώσουν απαντήσεις. Ο Γκέτζ υφαίνει ένα μυθιστόρημα με δυνατή πλοκή, γεμάτη συναισθήματα, εντάσεις και όραμα, που οδηγεί τους δύο κεντρικούς ήρωες. Παράλληλα ζωγραφίζει μια τοιχογραφία των κρίσιμων πρώτων χρόνων της Γαλλικής επανάστασης και συνδυάζει το όραμα των δύο επιστημόνων, με το όραμα ενός ολόκληρου λαού. Το τέλος είναι γλυκόπικρο ,όπως και η πραγματικότητα. Την επανάσταση διαδέχτηκε ο Ύπατος Ναπολέοντας και το νέο μέτρο, η ελεύθερη χρήση των παλιών. Το 1840 η δουλειά της επιστημονικής κοινότητας προς όφελος του λαού και της επανάστασης θα επανέλθει οριστικά και με μόνιμη ισχύ. Απολαύστε το βιβλίο, με μια μεζούρα δίπλα σας και αναλογιστείτε, τα απλά πράγματα που ορίζουν την ζωή μας πόσο κόπο χρειάστηκαν για να μετρηθούν και οροθετηθούν. Ένα βιβλίο που θα κάνει όσους απεχθάνονται τα μαθηματικά και τις θετικές επιστήμες, να τα δουν με άλλο μάτι.

2.«0 εφιάλτης» -Hans Fallada (Gutenberg)

Γερμανία Μάιος 1945, Σοβιετικοί και σύμμαχοι μοιράζουν το κορμί μιας χώρας που μισούν όλοι οι Ευρωπαίοι. Μαζί με τη γη, πάνε και οι άνθρωποι. Άνθρωποι που σιώπησαν, υποστήριξαν ή σε λίγες περιπτώσεις αντέδρασαν απέναντι στο Ναζιστικό καθεστώς. Σε μια μικρή πόλη οι Σοβιετικοί καταφτάνουν. Εκεί ζει ο Χανς Φάλαντα, που στο αυτοβιογραφικό εν μέρει μυθιστόρημα του, μιλάει για την πιο σκοτεινή περίοδο της Γερμανίας, αυτή της κατοχής , πριν την ανοικοδόμηση. Ο ίδιος και η νεαρή γυναίκα του, ένας συγγραφέας και μια αστή, σε μια μικρή επαρχιακή πόλη έχουν ήδη δημιουργήσει τις έχθρες με την τοπική κοινότητα, γιατί διαφέρουν. Αρνούνται την τυφλή υποταγή, δίχως όμως και να αντιδρούν. Επιζούν και προσπαθούν να διατηρήσουν την προσωπικότητα και την αξιοπρέπεια τους. Δεν παίρνουν θέση, σιωπούν, αγνοούν, τάσσονται θεωρητικά εναντίον , αλλά στην πράξη αναμένουν την ‘απελευθέρωση’, θεωρώντας την αδράνεια αντίσταση.

Ο Χανς Φάλαντα περιγράφει με έντονο και σκοτεινό τρόπο, τον φόβο απέναντι στους νέους αφέντες. Την συλλογική υποταγή στην νέα κατάσταση, μόλις ο τρόμος δώσει την θέση του, στην ανακούφιση, ότι αλλάζει είναι μόνο το χρώμα της σημαίας. Παλιοί Ναζί, μέλη του Εθνικοσοσιαλιστικού κόμματος, χειροκροτούν τώρα τη νέα Σοβιετική διοίκηση. Μοιράζουν τις καλές θέσεις στα στρατόπεδα-ομάδες εργασίας και συνεχίζουν να επιβιώνουν, εις βάρος των αδύνατων.

Στο Βερολίνο, η απόλυτη διάλυση, ο τρόμος, το χάος, ο φόβος. Τίποτα δεν είναι πια όπως ήταν. Τα σπίτια, που μένουν όρθια ή έστω ετοιμόρροπα έχουν επιταχθεί με νέους κατοίκους. Η μαύρη αγορά ανθεί.. Τα δελτία τροφίμων και η γραφειοκρατία στο νεοσύστατο Γερμανικό κράτος είναι η Καφκική καθημερινότητα. Ο Φάλαντα και η γυναίκα του, βρίσκουν τη ζωή τους, να έχει σφετεριστεί από την πρώην συγκάτοικο, που άφησαν να φυλά το σπίτι και μια χορεύτρια με την οικογένεια της στην οποία έδωσε το γραφείο Στέγασης το σπίτι τους για επανεγκατάσταση. Άστεγοι, άφραγκοι και με την σήψη να βασανίζει το πόδι της γυναίκας του, αγγίζουν το ναδίρ των ελπίδων τους. Αποκούμπι, η ηρωίνη που προμηθεύονται από τον κάθε γιατρό με ευκολία. Την ίδια ηρωίνη, που χρησιμοποιούν κάποιοι πιο θαρραλέοι για να πεθάνουν. Ένα βαθιά σκοτεινό μυθιστόρημά που η προσωπική απόγνωση, εγκατάλειψη, παράδοση και τελικά αναγέννηση του Φάλαντα, αντικατοπτρίζει την ίδια την Γερμάνία. Μια Γερμανία που αναγεννάται από το σκοτάδι, δίχως να ξεπλύνει από πάνω της την μαυρίλα του χιλιόχρονου Ραιχ. Αντίθετα χάνεται σε παραδείσους μορφίνης, ηρωίνης, αναζητώντας την ελπίδα στην λήθη των ουσιών. Κάπου εκεί η ανθρώπινη δύναμη ξεπροβάλλει και αλλάζει τα πάντα σε ένα κόσμο ερειπίων.

Βιβλίο για δυνατούς αναγνώστες σε κατεβάζει στα τάρταρα του Φάλαντα, πριν δεις τη μικρή αχτίδα φωτός, που δεν ξέρεις αν είναι από την λευκή σκόνη ή τον πρώτο ήλιο του 46, που αλλάζει τα χρώματα στο ερειπωμένο Βερολίνο. ‘Ένας εφιάλτης που τελείωσε για την ανοικοδομημένη Γερμανία για να συνεχίσει τον 21 ο αιώνα για την Ευρώπη με τους Γερμανούς, ξανά δυνάστες στον οικονομικό πόλεμο της ΕΕ, βάζοντας σε σε σκέψη, αν ο άνθρωπος τελικά αλλάζει. Ερώτημα που δεν απαντά ποτέ ο Φάλαντα, ίσως γιατί δεν μπορεί…

3.«Ψηλά τις καρδιές-Μια οικογένεια στην Ανατολική Γερμανία» Μαξίμ Λέο (Δώμα)

Η αποδόμηση της Λαοκρατικής Δημοκρατίας της Γερμανίας από τον ίδιο το λαό της, είναι η ιστορία του εξαγνισμού της Γερμανίας στον 20ο αιώνα. Μια μεταπολεμική γενιά, που δεν είχε γνωρίσει στο ελάχιστο τις θηριωδίες των Ναζί, ούτε το όνειρο του επιβληθέντα με σιδηρά πυγμή Λαϊκού Σοσιαλισμού και τελικά αναζήτησε την ελπίδα, πέρα από το Τείχος. Ο Μαξίμ Λέο είναι μέρος αυτής της γενιάς. Μέσα από την οικογενειακή ιστορία του, μας περιγράφει την άνοδο και την πτώση της Ανατολικής Γερμανίας. Δεν μιλά με πολιτικούς όρους. Δεν προσπαθεί να πείσει για το σωστό ή το λάθος των ενεργειών και των όσων τις υποκίνησαν. Είναι ο ίδιος μέλος και μέρος της χώρας που συνέβησαν όσα συνέβησαν και των όσων συνέβησαν.

Η ιδιαιτερότητα αυτής της οικογενειακής σάγκας είναι το ιστορικό των συμμετεχόντων. Οι δύο παππούδες του, ενεργοί στην δημιουργία της Ανατολικής Γερμανίας με άκρως αντίθετα παρελθόντα. Ο Γκέρχαρντ , Εβραίος, από μεγαλοαστική οικογένεια, που διέφυγε στην Γαλλία με την άνοδο των Ναζί. Εκεί εντάχθηκε στο κομμουνιστικό κόμμα και την Γαλλική αντίσταση, διακινδυνεύοντας τη ζωή του, στον αγώνα εναντίων των Ναζί. Στον ίδιο αγώνα που αναγνώρισε οτι δεν είναι όλοι οι Γερμανοί , Ναζί και απάνθρωποι και εξαιτίας αυτής της διαφοράς επέζησε του πολέμου και της αιχμαλωσίας του από την Γκεστάπο. Στη συνέχεια έγινε δημοσιογράφος και εργάστηκε για το κόμμα σε θέσεις στην Ευρώπη αλλά κι στην Α. Γερμανία. Τέθηκε στο μικροσκόπιο της Στάζι, αλλά το παρελθόν του και η δράση του και συνεργασία του με τις μυστικές υπηρεσίες εναντίον των Δυτικών, του παραχώρησε το δικαίωμα, να ασκεί κριτική και να ταξιδεύει στον ελεύθερο κόσμο, που αγαπούσε να μισεί, ως καπιταλιστικό, ιδιαίτερα την Γαλλία, που θεωρούσε δεύτερη πατρίδα του.

Ο έτερος παππούς Βέρνερ ανδρώθηκε μέσα στις κακουχίες της μεταπολεμικής μετά τον Α'ΠΠ Γερμανίας και στον Εθνικοσοσιαλισμό, βρήκε την ευκαιρία ανέλιξης για τον μέσο άνθρωπο που δεν είχε περγαμηνές οικογενειακής δόξας. και πλούτο. Πολέμησε στο Δυτικό μέτωπο, αιχμαλωτίστηκε και παρέμεινε αιχμάλωτος στη Γαλλία. Η επιστροφή του στην οικογένεια του, με τα δύο παιδιά, τον βρήκε απομακρυσμένο από την μεταπολεμική Γερμανία. Μια μικρή σύμπτωση, οτι το γραφείο εργασίας και η νέα του θέση ήταν στο Ανατολικό Βερολίνο, τον έκαναν υπέρμαχο του επόμενου μαζικού κινήματος που θα άλλαζε τον κόσμο, του Σοσιαλισμού. Εξίσου ένθερμος για τη νέα μαζική ιδεολογία με το παρελθόν, θα επιβάλλει την κομματική νεολαία στα παιδιά του, πριν εγκαταλείψει την οικογένεια του, για μια νέα οικογένεια και μια Σοσιαλιστική επανεκκίνηση.

Η κόρη του δημοσιογράφου, αγωνιστή, αντιφασίστα Γκέρχαρντ, που θα ακολουθήσει την καριέρα του και θα νιώσει την δαγκάνα της λογοκρισίας και της κομματικής υποταγής, να την πνίγει, πρώτα στην εφημερίδα και στη συνέχεια στο πανεπιστήμιο, θα ερωτευθεί τον Βόλφ,γιο του πρώην Ναζί, έναν καλλιτέχνη και ελεύθερο πνεύμα που απεχθάνεται την υποχρεωτικότητα, χωρίς να διαφωνεί με τον Σοσιαλισμό

.

Η τομή στην οικογενειακή ιστορία, είναι ταυτόχρονα μια τομή στην ιστορία της Α. Γερμανίας, που μέσα σε δύο γενιές έχασε τα ερείσματα της. Ο φόβος του Ναζισμού έγινε παρελθόν και η ανάγκη για ελευθερία ανέτρεψε την υποχρεωτικότητα του κράτους προστάτη και τοποτηρητή των πάντων. Όμως δεν θέλησαν όλοι να περάσουν στον «ελεύθερο» κόσμο. Η μητέρα του συγγραφέα Άννε, ελπίζοντας σε έναν πιο ανθρώπινο σοσιαλισμό, οργανώνεται στους Πράσινους. Ο πατέρας του, καλλιτέχνης Βολφ, δεν ενδιαφέρεται για την εμπορευματοποίηση της τέχνης και θέλει να παραμείνει ανεξάρτητος και δημιουργικός. Μια γενιά απελευθερωμένη από τη Στάζι, επαναπροσδιορίζεται σε ένα κόσμο που πλέον τα πάντα μετράνε με αποζημιώσεις και Δυτικογερμανικά Μάρκα. Η παλιά γενιά χάνεται μέσα από τις αναμνήσεις της και μένει μόνο η σκόνη μιας γενιάς που σημάδεψε ο πόλεμος και η ανάγκη να ανήκει κάπου.

Ένα βιβλίο, για την οικογένεια του συγγραφέα, που ταυτόχρονα είναι η ίδια η Ευρώπη, διχασμένη ανάμεσα στο φόβο για το παρελθόν και τον τρόμο να ανοίξει ένα παράθυρο στο μέλλον. Διαβάστε το μαζί με το «Stasiland: Ιστορίες πίσω από το Τείχος του Βερολίνου» (Εκδόσεις Οκτώ) και αναρωτηθείτε αν τελικά είστε τυχεροί που το 44 δεν κέρδισαν οι «Δημοκράτες» της ΟΥΛΕΝ και του Μελιγαλά για να γνωρίσουμε την «ευμάρεια» του υπαρκτού Σοσιαλισμού, μαζί με την αντίστοιχη (ανύπαρκτη) ελευθερία ιδεών, εκτός κομματικής γραμμής.

4.«Κόκκινες ψυχές»- Paul Greveillac (Εκδόσεις Πόλις)

Σοβιετική Ένωση ο ΒΠΠ έχει τελειώσει, δεκαετία του 50, η ανόρθωση ενός Έθνους, ο αγώνας ενός συστήματος να επιβιώσει. Ο νεαρός Βλαντιμίρ Κατούτσκοφ, ξεκινά την επαγγελματική καριέρα του, ως λογοκριτής στην Επίσημη Υπηρεσία λογοκρισίας, Γκλαβλίτ. Την εποχή της παντοκρατορίας του έλεγχου των ιδεών στη χώρα της ‘"Ελευθερίας" , ο νέος και ιδεαλιστής, Κατούτσκοφ θέλει το απλό. Να κρατήσει τον Σοσιαλισμό καθαρό από τα μιάσματα των ρεβανσιστών, αντιδραστικών κτλπ λογοτεχνών, που προωθούν αντιδραστικές ιδέες, ρεφορμιστικές ή ανατρεπτικές και λοιδορούν τον Σοσιαλισμό που ευαγγελίζεται ο πατερούλης Στάλιν. Με το πάθος του ζηλωτή, αρχίζει μια καριέρα, σε μια γκρίζα υπηρεσία, που αναδεικνύει το μεγαλείο της γραφειοκρατίας, την διαπλοκή με την KGB και τον απόλυτο έλεγχο που ονειρεύτηκε , αν και αποτυχημένα, ο Στάλιν. Ένα μοντέρνο 1984, πραγματικό αυτή τη φορά.

Ο Πάβελ Γκολτσένκο, ήθελε να γίνει σκηνοθέτης. Κατάφερε με τους βαθμούς του, να γίνει μηχανικός προβολής ταινιών. Αγαπά τον κινηματογράφο και προβάλει τις προς έγκριση ταινίες στην νομενκλατούρα του κόμματος. Δεν διαφωνεί, δεν συμφωνεί, δεν αντιδρά, Αγαπά την κινούμενη εικόνα ,τα καρέ, τη φωτογραφία, τις φωτοσκιάσεις και τα χρώματα των ταινιών. Αντικρίζει με δέος την πρώτη δουλειά του Ταρκόφκσι. Συγκινείται από τον στρατευμένο Σοβιετικό κινηματογράφο και λατρεύει διαμαντάκια, που η λογοκρισία θάβει στις αρχειοθήκες.

Μία τυχαία γνωριμία των δύο νέων . Μπίρα, κολυμβητήριο και συζητήσεις για την τέχνη. Ο καθένας τους παιδί του πολέμου. Η μοναξιά και η απογύμνωση της ΕΣΣΔ από τον πόλεμο, έχει ρίξει τη σκιά της στην μεταπολεμική Ρωσία. σε κακοτυπωμένα βιβλία, που έχουν εξοριστεί στην βιβλιοθήκη απαγορευμένων τίτλων της Γκλαβλίτ.

Δύο ήρωες, που αναζητούν τον εαυτό τους, μέσα σε μια εποχή που ο κόσμος από την μεταπολεμική χαρά, οδηγείται στον ψυχρό πόλεμο. Η ΕΣΣΔ του Στάλιν, γνωρίζει μικρό διάστημα ηλιοφάνειας και ελευθερίας με την άνοδο του Χρουτσώφ στην εξουσία. Οι ζωές όλων αλλάζουν. Διαφοροποιούνται. Λίγο πιο ελεύθερες ή λίγο πιο ιδιωτικές. Ο Χρουτσώφ εκπαραθυρώνεται. Ο Μπρέζνιεφ επαναφέρει τη χώρα στη σιδηρά πειθαρχία. Ο Κατουτσκοφ, ανεβαίνει στην ιεραρχία, λοιδορεί, καρφώνει, ανελίσσεται. Στήνει παγίδες, υποστηρίζει προς ίδιον όφελος την δημοσίευση περιοδικών που ξεφεύγουν από το ραντάρ της λογοκρισίας, αλλά όχι και της KGB . Γνωρίζει τον έρωτα σε μια γυναίκα, φαινομενικά, ψυχρή, αδιάφορη, απογοητευμένη.. Η ΕΣΣΔ αλλάζει. Οι ήρωες, επιβιώνουν, μεγαλώνουν, κινούνται, ανιστέκονται, εμπλέκονται σε μια σειρά τυχαίες πράξεις, εξαιτίας των οποίων μπαίνουν στο μικροσκόπιο της KGB .Παρακολουθούνται, δέχονται παρατηρήσεις, φυλακίζονται σε ψυχιατρεία, καθαιρούνται. Η χώρα αλλάζει. Ο κόσμος αλλάζει. Ο έλεγχος μεγαλώνει, αλλά μαζί του και η αντίδραση, από ανθρώπους που απελευθερώνονται μέσα από την τέχνη. Κάποιοι πληρώνουν το τίμημα. Ουγγαρία, Τσεχία, επαναστάσεις εναντίων των Σοβιετικών. Αιματηρές καταστολές. Η διάρρηξη των σχέσεων με το κόμμα των δύο ηρώων και της παρέας τους. Ζουν στο περιθώριο, διαβάζουν απαγορευμένη λογοτεχνία που κυκλοφορεί σε αντίγραφα με τη χρήση καρμπόν. Ο κόσμος αλλάζει. Η Εξουσία του λαού για το λαό, δεν δέχεται παρεκκλίσεις. Ο Κατουτσκοφ, γνωρίζει την ευτυχία στην εγκυμοσύνη της γυναίκας του, την απώλεια και το σκοτάδι. στο θάνατο της Ο φίλος του, πρώην πλέον τρόφιμος σε ψυχιατρείο ,εγκλεισμένος εκεί για σωφρονισμό, αναζητά την λήθη στο ποτό. Οι λέξεις συνεχίζουν να κινούνται υπόγεια και παράνομα σε περιοδικά και ανθρώπους, αλλά δεν ενδιαφέρουν πλέον κανέναν.

Η κόρη του υποδιευθυντή της KGB είναι ο συνδετικός κρίκος με το μέλλον.

Η Ρωσία είναι πια εδώ, η ΕΣΣΔ έχει χαθεί. Το παλιό κολυμβητήριο που έγινε στη θέση της Εκκλησίας, έγινε πάλι Μητρόπολη. Οι άνθρωποι συνεχίζουν, χάνονται αφήνοντας γραμμένες σελίδες να θυμίζουν την παρουσία τους σε καιρούς που οι λέξεις τρομοκρατούσαν.

.. Με θαμπά χρώματα και φωτοσκιάσεις ρωσικής αγιογραφίας, οι "Κόκκινες ψυχές"’ είναι ένα βιβλίο ιστορικής μυθοπλασίας, που σε τραβά να βυθιστείς στα σπλάχνα μιας χώρας που αλλάζει, συνθλίβοντας τους ανθρώπους και το όνειρο της ελευθερίας, μέχρις ότου η αλλαγή, στο τέλος του 20 ου αιώνα, να δείξει την ματαιότητα του αγώναι . Μαγευτικά σκοτεινό, απαισόδοξα ,αισιόδοξο, ένα ανθρώπινο βιβλίο, για ένα απάνθρωπο σύστημα, σε μια χώρα με ανθρώπους που μπορεί να έσκυψαν το κεφάλι, αλλά δεν έπαψαν να ονειρεύονται, ακόμη και αν το αύριο δεν ήταν αυτό που έλπισαν.

5.«Σάγκι Μπέιν»- Douglas Stewart (Μεταίχμιο)

Σκωτία, δεκαετία 80, βάτες, ντίσκο, καντρι κλαμπ, επιδόματα, αλκοολισμός και ένα παιδί που ανακαλύπτει την ατομική και οικογενειακή διαφορετικότητα σε μια ιστορία, που δεν είναι δράμα, γιατί είναι τόσο πραγματική. Ο Σάγκι Μπέιν, γιός της Άγκνες, μιας γυναίκας , που η προσωπική εμφάνιση και το στυλ, έχουν εξίσου μεγάλη σημασία με το να βρει λίγη μπίρα ή ακόμα καλύτερα βότκα. Μια ιστορία για την εποχή που η κυβέρνηση Θάτσερ, εξόντωσε την βιομηχανία, δημιουργώντας μια νέα βιομηχανία αυτή των επιδομάτων, οδηγώντας την εργατική τάξη στην εξαθλίωση. Ο μικρός Σαγκι, παρακολουθεί την μητέρα του Άγκνες να αλλάζει συζύγους και αργότερα φίλους, έχοντας στο μυαλό της και μόνο μια ηθική ανωτερότητα. Ζώντας σε ένα κόσμο κακέκτυπο, ψευδεπίγραφο της πραγματικότητας. Δίχως σύζυγο, δίχως την πατρική εστία, καταφύγιο, η Άγκνες με τα τρία παιδιά της μετακινείται στην άκρη της Γλασκώβης σε μια περιοχή ανθρακωρύχων, ακολουθώντας τις υποσχέσεις του πλανευτή ταξιτζή συζύγου της. Ο δεύτερος άνδρας της, ταξιτζής και φτηνός γόης του τιμονιού, την εγκαταλείπει. Ακολουθεί η κόρη της που προτιμά την μετανάστευση στην Ν.Αφρική με τον άνδρα της, παρά την μυρωδιά του αλκοόλ που η Άγκνες κρύβει σε κάθε πιθανή κρυψώνα στο σπίτι.

Οι δυο γιοί της, εκ διαμέτρου αντίθετοι προσπαθούν να βοηθήσουν την μητέρα τους. Ο Λυκ τελικά παίρνει τις αποφάσεις του και εγκαταλείπει το πλοίο που βυθίζεται. Ο Σάγκι μια μορφή τραγική και συνάμα ένα μίγμα οιδιπόδειου και σωτήρα παραμένει με την Άγκνες. Ζει μαζί της την εξαθλίωση των φτωχογειτονιών της Γλασκώβης. Το βιβλίο παρουσιάζει την ιστορία της Άγκνες, ενός κακομαθημένου κοριτσιού, που ως μητέρα αποτυγχάνει συνεχώς και επαναλαμβάνουνε. Τα παιδιά της ,την αγαπούν, αλλά δεν αντέχουν να την βλέπουν να οδηγείται στον πάτο του μπουκαλιού. Μόνο ο μικρός Σάγκι μένει ως το τέλος πιστός στο πλευρό της και ας γνωρίσει την άρνηση, το θυμό και την απόρριψη τα, όχι δίχως δικαιολογία, καθώς η Άγκνες χάνει τον εαυτό της μέσα στη σκουρόχρωμη μπύρα.

Το ‘Σάγκι Μπειν» είναι και κατάβαση στην κόλαση της Άγκνες Μπέιν, τις ατέρμονες προσπάθειες του ευγενικού, μελαγχολικού και πραγματικά καταδικασμένου, να υποφέρει σε μια κοινωνία τρωγλοδυτών, Σάγκι και του ονειροπόλου Λυκ, που θυσιάζει το όνειρα του, πριν δεχτεί την διαγραφή του από τον οικογενειακό χάρτη. Μια ελεγεία στην αυτοκτονική κατάθλιψη, την λατρεία της εικόνας, την φτώχεια, την μιζέρια αλλά και το παράπονο, την περηφάνια και την απέλπιδα προσπάθεια να αλλάξουν τα πράγματά ακόμα και όταν ο κόμπος φτάνει στο χέρι. Το «Σάγκι Μπέιν» είναι μια μίξη του Trainspotting με το Billy Elliot, σε σκηνοθεσία όμως όχι Danny Boyle αλλά Κεν Λόουτς. Ρεαλισμός, πολιτική και κοινωνική τοποθέτηση, μέσα από ένα εντελώς απολίτικο βιβλίο. Ένα βιβλίο, για την φτώχεια, την διαφορετικότητα και πάνω από όλα την αξιοπρέπεια, που χάνεται όταν εμείς το αποφασίσουμε και καταφέρνει να ζει όπως τα λουλούδια στους βάλτους του Πίτχεντ, περιμένοντας τις όμορφες ηλιόλουστες μέρες. Θλιβερό, στενάχωρο αλλά ταυτόχρονα ρεαλιστικό και γοητευτικό γιατί αποδίδει μια γνωστή κατάσταση με έναν τρόπο πολύ πιο όμορφο από την ωραιοποίηση τω 80ς που προσπαθούν πολλοί. Η διαφορετικότητα , ζει και εξελίσσεται σε ένα κόσμο που της αφήνει το χώρο που τις αναλογεί. Ο κόσμος μέσα από τα μάτια ενός παιδιού, λίγο πριν εφηβεία, με μια αλκοολική μητέρα και την οικογένεια του στα όριά της ένδειας. Δεν προτείνεται αν θέλετε κάτι εύπεπτο και καλοκαιρινό.

6 «Μπίλι Σάμερς» -Stephen King (Κλειδάριθμος)

Ο Μπίλι Σάμερς είναι πληρωμένος δολοφόνος. Συγκαταλέγεται ανάμεσα στους καλύτερους ελεύθερους σκοπευτές στον κόσμο, ένας παρασημοφορημένος βετεράνος του Ιράκ, ο οποίος αναλαμβάνει αποστολές μόνο εάν ο στόχος είναι κάποιος αληθινά κακός. Και τώρα ο Μπίλι θέλει ν αποσυρθεί. Του προσφέρουν, όμως, μια τελευταία δουλειά –και η προσφορά είναι αρκετά μεγάλη για να την αρνηθεί. Ο Μπίλι εγκαθίσταται σε μια μικρή πόλη, το Ρεντ Μπλαφ, σ’ ένα γραφείο με θέα τα σκαλιά του δικαστηρίου, απ’ όπου θα πυροβολήσει τον στόχο του. Υποτίθεται πως είναι επίδοξος συγγραφέας. Έτσι αρχίζει να γράφει. Πρώτα για την παιδική του ηλικία, έπειτα για τις μέρες του στο στρατό.,για τη Φαλούτζα. και σύντομα ανακαλύπτει μέσα του μια ολοένα μεγαλύτερη λαχτάρα για την ασυνήθιστη δύναμη που του χαρίζει η αφήγηση μιας ιστορίας.

Όμως πλησιάζει η μέρα της δολοφονίας κι ο Μπίλι είναι όλο και πιο βέβαιος ότι κάτι πάει στραβά σε αυτή τη δουλειά. Απλώς δεν ξέρει ακόμα πόσο στραβά, ού-τε ξέρει για τη γυναίκα που θα τον βοηθήσει στην προσπάθειά του να διορθώσει τα πράγματα.

Εν μέρει πολεμική ιστορία, εν μέρει ερωτική επιστολή στην Αμερική των μικρών πόλεων, αυτό το εντυπωσιακό μυθιστόρημα παρουσιάζει ένα από τα πλέον αναπάντεχα ζευγάρια στη μυθοπλασία του King, που μαζί βάζουν στόχο να εκδικηθούν για τα εγκλήματα ενός απίστευτα φαύλου ανθρώπου. To Μπίλι Σάμερς είναι ένα βιβλίο για την αγάπη, την τύχη, τη μοίρα και μια τελευταία προσπάθεια για εξιλέωση. Επιστροφή στην επικαιρότητα ενός μεγάλου συγγραφέα, που φαίνεται ότι έχει ακόμα έμπνευση, να εκπλήξει ακόμα και μέσα από την νόρμα.

7 «Μπέρδεμα στο Χάρλεμ» Colin whitehead (‘Ικαρος)

Για τους πελάτες και τους γείτονές του στο Χάρλεμ, ο Ρέι Κάρνεϊ είναι ένας έντιμος άνθρωπος, ένας μαγαζάτορας που κάνει ό,τι μπορεί για να συντηρήσει τον ίδιο και την οικογένειά του. Ελάχιστοι είναι αυτοί που γνωρίζουν ότι αυτή η βιτρίνα κανονικότητας είναι γεμάτη ρωγμές. Ρωγμές που αρχίζουν να μεγαλώνουν όλο και περισσότερο όταν ο μικροαπατεώνας ξάδελφος του Ρέι, ο Φρέντι, τον εμπλέκει στη ληστεία του ξενοδοχείου Theresa. Έκπληκτος ο Ρέι ανακαλύπτει ότι εγκλιματίζεται με ευκολία στον υπόκοσμο του Χάρλεμ και η νέα πελατεία του αποτελείται από διεφθαρμένους αστυνομικούς, βίαιους γκάνγκστερ, πορνογράφους της πεντάρας και άλλα αποβράσματα. Έτσι ξεκινά η εσωτερική πάλη ανάμεσα στον έντιμο Ρέι και τον απατεώνα Ρέι, που όσο ακροβατεί ανάμεσα στους δύο εαυτούς του, αντιλαμβάνεται ποιος πραγματικά κινεί τα νήματα στο Χάρλεμ. Θα καταφέρει ο Ρέι να μη σκοτωθεί ο ίδιος, να σώσει τον Φρέντι και να πάρει το μερίδιό του από τη μεγάλη λεία, αλλά και να αποδεχτεί το ποιος πραγματικά είναι;

Ο Colson Whitehead, τιμημένος δύο φορές με το Bραβείο Pulitzer, μας μεταφέρει στη Νέα Υόρκη της δεκαετίας του ’60, συνδυάζοντας μια οικογενειακή σάγκα, ένα αστυνομικό μυθιστόρημα, μια κωμωδία, ένα κοινωνικό σχόλιο για τη φυλή και την εξουσία και μια ερωτική εξομολόγηση προς το Χάρλεμ, με μια ορμητική αφήγηση που αιχμαλωτίζει τον αναγνώστη. Από τον συγγραφέα των ‘Παιδιών του Νίκελ» ακόμα ένα σαγηνευτικό μυθιστόρημα χαρακτήρων στην μαύρη κοινότητα την δεκαετία των κοινωνικών και φυλετικών αναταραχών για τις Η.Π.Α, αυτή του 60.

8. «Η Λέσχη Των Αθεράπευτα Αισιόδοξων» Guenassia, Jean-Michel (Πόλις)

Το 1959 ο Μισέλ Μαρινί είναι δώδεκα ετών. Είναι η εποχή του ροκ-εν-ρολ και του Πολέμου της Αλγερίας. Ο ίδιος είναι ερασιτέχνης φωτογράφος, μανιώδης αναγνώστης και θαμώνας τού «Balto», ενός μπιστρό στη λεωφόρο Ντανφέρ-Ροσρώ, όπου συναντιέται με τους φίλους του για να παίξουν ποδοσφαιράκι. Στην πίσω αίθουσα του μπιστρό θα γνωρίσει τον Ίγκορ, τον Λεονίντ, τον Σάσα, τον Ίμρε και την υπόλοιπη παρέα, πολιτικούς πρόσφυγες από τις κομμουνιστικές χώρες. Οι άνθρωποι αυτοί εγκατέλειψαν τα αγαπημένα τους πρόσωπα, τις οικογένειές τους, πρόδωσαν τα ιδανικά και τα πιστεύω τους. Συναντήθηκαν στο Παρίσι, στη Λέσχη σκακιστών που φιλοξενεί η πίσω αίθουσα του «Balto», όπου συχνάζουν επίσης ο Ζοσέφ Κεσέλ και ο Ζαν-Πωλ Σαρτρ. Επιπλέον, τους δένει ένα φοβερό μυστικό, που ο Μισέλ τελικά θα το ανακαλύψει. Η γνωριμία με τα μέλη της Λέσχης θα αλλάξει για πάντα τη ζωή του αγοριού. Γιατί είναι όλοι τους αθεράπευτα αισιόδοξοι.Πορτρέτο μιας γενιάς, λεπτομερής αναπαράσταση μιας εποχής, γλυκόπικρο χρονικό μιας εφηβείας: ο Jean-Michel Guenassia γράφει ένα μυθιστόρημα που εντυπωσιάζει τόσο με την ευρύτητα του θέματος που πραγματεύεται όσο και με την αυθεντικότητα που αναδίδεται από τις σελίδες του. Ανθρώπινο, γεμάτο από τα πάθη, την ένταση και την χαρμολύπη των εμιγκρέδων που σφυρηλατούν τον χαρακτήρα του νεαρού εφήβου, με αισθήματα και εντάσεις που ξενίζουν στην άοσμη και μικροαστική Γαλλική μεταπολεμική κοινωνία της ψεύτικης ευμάρειας, του συντηρητισμού και των εμφύλιων διαμαχών . Ένα βιβλίο ποταμός, που απολαμβάνει ο αναγνώστης, ζώντας μαζί με τους κεντρικούς χαρακτήρεςτ ην κάθε στιγμή.

9. «Οι Χώρες Της Επαγγελίας» Guenassia, Jean-Michel (Πολις)

Παρίσι, Αλγέρι, Τελ Αβίβ, Αγία Πετρούπολη: εδώ διαδραματίζεται η συνέχεια της «Λέσχης των αθεράπευτα αισιόδοξων». Ξαναβρίσκουμε τον Μισέλ Μαρινί, που είναι πια δεκαεφτά ετών και έχει μόλις πάρει το απολυτήριο λυκείου. Χασομεράει στο καφέ «Cadran» της Βαστίλης, όπου παίζει φλιπεράκι καθυστερώντας τη στιγμή της εγγραφής του στο πανεπιστήμιο. Τα σχέδιά του; Να πάει να συναντήσει την Καμίγ, που αποφάσισε να ζήσει σε ένα κιμπούτς στο Ισραήλ· να ανακαλύψει τον κόσμο, εξοπλισμένος με τη Leica του· και να ξαναβρεί τηψ Σεσίλ, την αγαπημένη του αδελφού του, του Φρανκ. Ένθερμος κομμουνιστής, ο Φρανκ δεν επέστρεψε ποτέ από την Αλγερία μετά τη λιποταξία του, προτιμώντας να αφιερώσει τη ζωή του στο να αλλάξει τον κόσμο – ακόμα κι αν χρειαζόταν να αντικαταστήσει το κόκκινο αστέρι με το καλογερικό ράσο...

Παρασυρμένοι στη δίνη των ερώτων και των μυστικών τους, οι τελευταίοι «αθεράπευτα αισιόδοξοι» έχουν όλοι στην καρδιά τους τις μεγάλες προσδοκίες εκείνηςτης πολυτάραχης περιόδου. Από την αποαποικιοποίηση ώς την κατάρρευση του ανατολικού μπλοκ, από τις οφθαλμαπάτες της καταναλωτικής κοινωνίας ώς τους μυστικιστικούς πειρασμούς, ο Ζαν-Μισέλ Γκενασιά χαράσσει την εποποιία μιας ολόκληρης γενιάς, τη συγκινητική και γενναιόδωρη τοιχογραφία μιας εποχής, το αριστοτεχνικό αφήγημα των ψευδαισθήσεών μας. Η συνέχεια της «Λέσχης των αθεράπευτα αισιόδοξων» φιλοδοξεί να δώσει άρωμα επανάστασης στο καλοκαίρι σας.

10.«Νιλς» - Alexis Ragougneau (Στερέωμα)

Η Ευρώπη τον Μάιο του 1945 και για αρκετό καιρό μετά , πέρασε την δική της κάθαρση, ως συνήθως επι δικαίων και αδίκων . Μικρά ψάρια, μαζί με τα μεγάλα έγιναν οι αποδιοπομπαίοι τράγοι ,ως συνεργάτες των Γερμανών. Από γυναίκες που είχαν σχέση με Γερμανούς στρατιωτικούς, ως πολίτικους και καλλιτέχνες ,ανθρώπους των Γραμμάτων και των Τεχνών που εκφράστηκαν θετικά για την Γερμανική κατοχή και πολλές φορές συνεργάστηκαν με τον κατακτητή. Κάθε χώρα έχει την δική της ιστορία επι του θέματος. Τιμωρήθηκαν σκληρά μικρά παραπτώματα και αφέθηκαν ατιμώρητα μεγάλα. Φαινόμενο, όχι μόνο Ελληνικό, αλλά Πανευρωπαϊκό. Ο Alexis Ragougneau στο «Νιλς» μέσα από τον παραλληλισμό με ένα θεατρικό έργο σε πράξεις, μας μεταφέρει στην δράση ενός Δανού Γαλλικής καταγωγής, αντιστασιακού, με ενεργό δράση του Νιλς. Πριν τον πόλεμο είναι σκηνοθέτης σε ένα μικρό πειραματικό θέατρο στο Παρίσι. Με την απελευθέρωση της Δανίας και την Εβραϊκής καταγωγής γυναίκα του ετοιμόγεννη, το παρελθόν με τη μορφή μιας εφημερίδας με ένα άρθρο για δίκες δωσίλογων, του χτυπά την πόρτα. Ο παλιός του συνεργάτης στο προπολεμικό Παρίσι, συγγραφές και σκηνοθέτης είναι υπόδικος για δωσιλογισμό. Δίχως να αναρωτηθεί ο Νιλς βρίσκεται μετά από ένα σύντομο αλλά περιπετειώδες ταξίδι στην Γαλλία. Ήδη από την αρχή του ταξιδιού συναναστρέφεται τους πρώην εχθρούς του Γερμανούς, ως συνταξιδιώτες και αντιμετωπίζει την λαίλαπα και την ανακατωσούρα της μεταπολεμικής Ευρώπης αλλά και το επερχόμενο μέλλον της επιλεκτικής λήθης. Δωσίλογοι, εκτοπισμένοι, τρόφιμοι στρατοπέδων συγκέντρωσης και καιροσκόποι αποτελούν το νέο σκηνικό, που ο Δανός θα δυσκολευτεί να αποκρυπτογραφήσει.

Με μαεστρία ο Alexis Ragougneau παρουσιάζει το Παρίσι το 45, απελευθερωμένο, με τους πάντες να επιδεικνύουν τα αντιστασιακά παράσημα τους, όταν δεν καρφώνουν πρώην φίλους και πολλές φορές συνεργάτες των Γερμανών, για να καθαρίσουν την εικόνα τους. Βαθμοί, στολές, κοσμικά πάρτι που τη θέση των Γερμανών αξιωματικών έχουν πάρει μέλη της νέας κυβέρνησης με τους υπολοίπους θαμώνες, συνήθως ανθρώπους των Γραμμάτων , να παραμένουν σταθεροί καλεσμένοι αποτελούν την νέα πραγματικότητα.

Ο Νιλς έχει να καταδυθεί στη Γαλλική μεταπολεμική δυσωδία των «αντιστασιακών» αναζητώντας την αλήθεια για τον φίλο του σε ένα 48 ωρο . Ο αντιστασιακός Νιλς, με τα χέρια του λερωμένα με αίμα Γερμανών αλλά και αθώων, ο φίλος, ο πιστός σύντροφος. Σε μια Γαλλία, που δεν αναγνωρίζει. Μια Γαλλία, που κρύβει την βρωμά των πνευματικών της ανθρώπων κάτω από το χαλί, λίγο πριν βάψει τα χέρια της με αίμα αθώων στους ορυζώνες της Ινδοκίνας. Ο Δανός, γίγαντας Νιλς, προσπαθεί να μιλήσει, να ρωτήσει, να αναλύσει. Να φανεί δίκαιος απέναντι στον αδελφικό του φίλο, σε μια χώρα που το κυρίαρχο χρώμα είναι το γκρι. Η απόφαση για τον αν θα βοηθήσει τον παλιό του φίλο και αν τελικά θα τον γλυτώσει από το εκτελεστικό απόσπασμα, είναι κάπου εκεί χαμένη ανάμεσα σε παλιά γράμματα, θεατρικά έργα και τα μάτια αθώων που χάθηκαν στη δίνη του πολέμου. Ο Alexis Ragougneau διαμορφώνει το μυθιστόρημα με τη μορφή θεατρικών πράξεων και μας δίνει έναν επίλογο που δικαιώνει την αλήθεια ,όπως της αξίζει να είναι, αδυσώπητη , κυνική και διφορούμενη, όπως ήταν και η Ευρώπη που μετά τον πόλεμο αναζήτησε εξιλαστήρια θύματα στους αδύναμους ως συνήθως. Κάθε σύμπτωση και αναφορά σε αληθινά πρόσωπα, ίσως είναι φανταστική. Προσφέρει όμως την βαρύτητα της αληθοφάνειας και θα σας θυμίσει πράγματα που ακόμη ταλανίζουν την Γαλλική κοινωνία και με τις αναλογίες τους και την Ελληνική.

Ένα μυθιστόρημα για την φιλία, το βάρος των προσωπικών επιλογών και την αλήθεια που πολλές φορές γκρεμίζει είδωλα, φιλίες και ζητά να είμαστε ρεαλιστές, ισορροπώντας ανάμεσά στις απώλειες του χθες και του τί μπορούμε να διασώσουμε για το αύριο, με σηματοδότη, την ελπίδα, ότι υπάρχει μια κρυμμένη αλήθεια, που θα δικαιώσει τις επιλογές μας.

11.«Ακριβώς Σαν Εσένα»- Νικ Χορνμπυ (Πατάκης)

Ένα συνηθισµένο σαββατιάτικο πρωινό σ’ ένα κρεοπωλείο στο Βόρειο Λονδίνο, η Λούσυ και ο Τζόζεφ συναντιούνται στον πάγκο, εκείνη απέξω, αυτός από µέσα. Η Λούσυ είναι καθηγήτρια και µητέρα δύο παιδιών, µε ένα παρελθόν που προσπαθεί να ξεχάσει· ο Τζόζεφ είναι φέρελπις ντιτζέι µε αβέβαιο µέλλον, στο οποίο ίσως πρέπει να αρχίσει να συγκεντρώνεται περισσότερο. Μπορεί να φυτρώσει σε τελείως διαφορετικό έδαφος ένας σπόρος καθοριστικής σηµασίας για τις ζωές τους. Στο “Ακριβώς σαν εσένα” ο Νικ Χόρνµπυ στοχεύει στην καρδιά του τι σηµαίνει να ερωτεύεσαι παράτολµα το καλύτερο δυνατό άτοµο – κάποιον που µπορεί να µην είναι καθόλου σαν εσένα. Και το κάνει µε τρόπο έξοχα παρατηρητικό, τρυφερό και τροµακτικά διασκεδαστικό.

«Τοποθετώντας το µεγαλύτερο µέρος του βιβλίου στο 2016, ο Χόρνµπυ έχει στη διάθεσή του τον καταλύτη που έφερε στο φως το χάσµα στις τάξεις, στις φυλές, στις γενιές: το Brexit […] Το βλέµµα του είναι τρυφερό και συγχωρετικό. Η ιστορία του είναι πάνω απ’ όλα ιστορία αγάπης». The Guardian

Ο Νικ Χόρνμπυ κάνει το συνηθισμένο να φαντάζει ενδιαφέρον και αν κάτι μαγεύει στην γραφή του είναι η απλότητα μέσα από την οποία αγγίζει διαφορετικά και πολλές φορές σοβαρά θέματα, κάνοντας τα «φιλικά» και γνώριμα στον αναγνώστη. Επιστροφή λοιπόν με ακόμα ένα βιβλίο, που θυμίζει πολλά, αλλά είναι μοναδικό, όπως κάθε δουλειά του Χόρνμπυ.

12.«Ο Άντρας Που Επέστρεψε»- George Pelekanos (Πατάκης)

Όσοι διαβάζουν τις παρουσιάσεις μου, γνωρίζουν την λατρεία μου στον συγκεκριμένο συγγραφέα. Κατάφερε να εκσυγχρονίσει το Αμερικάνικο ,αστυνομικό μυθιστόρημα, δίνοντας την ένταση του “Heat” και την 70ς αισθητική του “Shaft” με λέξεις. Οι ήρωες του Πελεκάνου, δεν είναι οι κλασικοί ήρωες των αστυνομιών μυθιστορημάτων. Συνήθως ιδιωτικοί ερευνητές, δεν χρησιμοποιούν τα όπλα αν δεν χρειαστεί (που στις Η.Π.Α-το οξύμωρο), αλλά λατρεύουν την τεχνολογία, την μουσική και έχουν ο καθένας την προσωπική του ιστορία, που περιλαμβάνει συνήθως μειονότητες, νόμους μετανάστες γινείς και αγάπη για την μουσική.

Στο τελευταίο του πόνημα, οι κεντρικοί ήρωες ακολουθούν αντίθετη πορεία. Ένας νεαρός παραβάτης που οφείλει την ελευθερία του στην ικανότητα του Αρμένη ιδιωτικού ερευνητή, αποφυλακίζεται με απόκτημα από την φυλακή και την βιβλιοθηκονόμο της την αγάπη για τα βιβλία. Ο Μάικλ είναι ένας νεαρός που προσπαθεί, να αναστρέψει την πορεία του αφήνοντάς το παραβατικό του παρελθόν στο παρελθόν. Την ίδια στιγμή ο Ορνάζιαν μαζί με τον πρώην πεζοναύτη στο Βιετνάμ, αστυνομικό και υπεύθυνο εγγυήσεων Θαδαίο Γουόρντ, ένα μαύρο στο τέλος της ζωής του, σκληρό και τίμιο, ακολουθούν μια πορεία αμφιλεγόμενη. Επιλέγουν να ελαφρώσουν ανθρώπους της νύχτας από τα παράνομα κέρδη τους που προέρχονται συνήθως από την πορνεία. Ταυτόχρονα ο Φιλ Ορνάζιαν αναλαμβάνει μι ακόμη δουλειά να εξιχνιάσει την κλοπή οικογενειακών κειμηλίων και μια σεξουαλική κακοποίηση μιας μεγαλοαστικής Εβραϊκής οικογένειας .

Μάστορας στη δημιουργία χαρακτήρων, ο Πελεκάνος γράφει ένα ακόμη βιβλίο ωδή στην αγαπημένη του Ουάσιγκτον, τις αλλαγές στο κέντρο και τα προάστεια, τους κατοίκους της. Οι συνοικίες αναβαθμίζονται με εστιατόρια, εμπορικά κέντρα και δίνονται ευκαιρίες όπως στον αποφυλακισμένο Μάικλ Ο πρώην αστυνομικός κάνει αναφορές για τις φυλετικές διακρίσεις και πως σήμερα όλα τείνουν να ισοπεδωθούν από την έλλειψη μνήμης. Ο Ορνάζιαν από την άλλη προϊόν του καιρού του, με μαύρη Βρετανίδα γυναίκα και μαύρα παιδιά, προσπαθεί να τους δώσει τις ευκαιρίες που δίνει το χρήμα , με κάθε τρόπο αναγνωρίζοντας τις φυλετικές και κοινωνικές ανισότητες. Η δουλειά των δύο αντρών, θα χρειαστεί βοηθό και ο διστακτικός Μαικλ θα συρθεί στηνιδιότυπη και ιδιόρρυθμη απονομή δικαιοσύνης και ανακατανομή εισοδήματος που προβαίνουν οι Ορνάζιαν και Γουόρντ.

Ο Μάικλ με την ενασχόληση του με τα βιβλία, είναι η φωτεινή αχτίδα σε ένα βιβλίο, ρεαλιστικό, βιβλιόφιλικό, με αναφορές σε τίτλους βιβλίων, συγγραφείς και αποσπάσματα βιβλίων. Είναι όμως τόσο δυνατή η βιβλιοφιλία, για να κρατήσει τον Μάικλ ελεύθερο μακριά από τις δεσμεύσεις/υποχρεώσεις με τις οποίες ο Φιλ Ο. στην αρχή εκβιαστικά και μετά με την αδρεναλίνη της δράσης και του εύκολου χρήματος, χειραγωγεί τον Μαικλ.

Δίχως ίχνος ωραιοποίησης ο Πελεκάνος δίνει στον καθένα το δικαίωμα να ζήσει ή να πεθάνει σε ένα κόσμο , που υπάρχει μόνο το κακό στην γκρίζα μορφή του. Ηθική σήψη και αμφισημία, σε ένα βιβλίο μικρό σε μέγεθος, μεστό , γεμάτο ένταση, βιβλιοφιλικές αναφορές και ήρωες, μοιραίους αλλά και πραγματικούς. Απολαυστικό , γρήγορο και πολύ λιγότερο βίαιο από προηγούμενες δουλειές του, δείχνει ένα Πελεκάνο που αναθεωρεί την λογική του αιματοβαμμένου τέλους των γούεστερν που επέλεγε στο παρελθόν, τείνοντας κλάδο ελιάς στους ήρωες του, που ατενίζουν το μέλλον, με ελπίδα έστω και αν αυτή περιλαμβάνει χαμηλόμισθες δουλειές και πολύ αγώνα για προσωπική και αμφίβολη εξαρχής επιτυχία.

Και μερικά άλμπουμ για να συνοδεύσουν τις καλοκαιρινές αναγνώσεις

HALLAS - "Isle of wisdom" AUTUMNS CHILD-"Zenith" MAGNUM- "The monster roars" DIAMOND DOGS- "Slap bang blue rendezvous" Ross Jennings- "Shadow of my future self" TRIGGER MAFIA- "Brotherhood" (Rock company) GOODBYE JUNE- "See where the night goes" STRAY GODS- "Storm the walls" HELLACOPTERS- "Eyes of oblivion" SPACE ELEVATOR- "Persona non grata" MARILLION- "An hour before its dark" BLACK SWAN- "Generation mind" Michael Monroe-"I live too fast to die young' REEF- "Shoot me your ace" Govnt Mule-"Heavy load blues" Beaux Gris Gris and the Apocalypse- "Good times End times" NAXATRAS - IV

ANIMALS AS LEADERS- 'Parrhesia"

THE BLACK MOODS- "In to the night"

Tedeschi Trucks Band- "Im the moon.I Crescent"

CRUZADOS- "She s automatic"