Ένα μουσικό μυθιστόρημα, που θα φέρει στο μυαλό σας την Βρετανική σκηνή των 60ς και ιδιαίτερα τους Rolling Stones. Μια εποχή που μουσικά καθόρισαν τα μπλουζ, αλλά και εποχή που η ίδια προσδιόρισε συνήθειες σεξουαλικές, εθισμού, καταχρήσεων, απελευθέρωσης, καλλιτεχνικών εκλάμψεων προετοιμάζοντας τον κόσμο για την αλλαγή της δεκαετίας του 70. Εκεί στην οδό της ουτοπίας, τα πάντα μπορούν να συμβούν.
Ένας μπασίστας, που μένει άνεργος και άστεγος στα τέλη του 1967, ο Ντιν. Ένας Καναδός, ομοφυλόφιλος μάνατζερ με όραμα ο Λέβον. Ένας Ολλανδός κιθαρίστας, φίλος της ψυχεδέλειας που τον κυνηγά μια ψύχωση, ένας ντράμερ της τζαζ σκηνής από τη μεσοδυτική Αγγλία, ντόμπρος και εν μέρει άξεστος και μια φολκ, μεγαλοαστικής καταγωγής οργανίστρια, τραγουδίστρια που αναζητά την προσωπική ευτυχία και την καλλιτεχνική καταξίωση, μετά από μια διαλυμένη σχέση. Οι "Utopia avenue" είναι το πνευματικό παιδί τους. Μια άκομψη στην αρχή μίξη των επιμέρους στοιχείων τους, που καλλιτεχνικά μοιάζουν αταίριαστα αλλά τους δίνουν μια ποικιλομορφία που θα έχει την δική της μαγεία στην εποχή των ναρκωτικών και του μουσικού πειραματισμού.
Ο Μίτσελ παρακολουθεί το σχήμα από τη δημιουργία του, τις πρώτες πρόβες, τις πρώτες συναυλίες δίχως κόσμο, δίχως αντίκρισμα. Σκιαγραφεί το σκαρφάλωμα προς τη δόξα από ένα μονοπάτι, ορεινό, δύσβατο και εν μερει ρεαλιστικό , όπως και η απεικόνιση της εποχής. Το συνδυάζει με υπαρκτά πρόσωπα και καταστάσεις, τον Μπράιαν Τζόνσον των ROLLING STONES, τον ΝΜπαουι, όλοι τοποθετημένοι σε δευτερεύουσες στιγμές, που προσδίδουν αληθοφάνεια και βαρύτητα.
Μια μουσική βιογραφία, που θα μπορούσε να υπάρξει από ένα σχήμα, που όπως τόσα αλλά της εποχής βασανίζεται από τον εγωισμό, τα ναρκωτικά, τις ψυχώσεις, το οικογενειακό παρελθόν , της ταξικές διαφορές, όλα μαζί δοσμένα με ρεαλισμό. Η Βρετανική πορεία, που απογειώνεται με την κράτηση του γυναικά, μπασίστα Ντιν στις Ιταλικές φυλακές, και την ηρωοποίηση του από τα βρετανικά ταμπλόιντ. Το Αμερικάνικο όνειρο, με το Chelsea Hotel τη γνωριμία με τους Τζόπλιν, Κοεν, την μουσική και προσωπική ενηλικίωση και συμφιλίωση με το παρελθόν, όλα μαζί συνδεδεμένα με το παρελθόν των τριών εκ των τεσσάρων μελών του σχήματος του Ντιν, της Ελφ και του Γιάσπερ, συνθέτουν την ιστορία ενός σχήματος, που αγαπά τα μπλουζ, την φολκ και την ψυχεδέλεια και γνωρίζει την δόξα, που θα διακοπεί άδοξα σε μια στιγμή εν συναίσθησης και συνειδητοποίησης στο Σαν Φρανσίσκο, παρέα με τους GRATEFUL DEAD , ενώ όλα απλώνονται μπροστά τους, για να τα αρπάξουν. Το μόνο που δεν μπορούν να ελέγξουν είναι ο Θάνατος και αυτός θα δώσει την χαριστική βολή σε ένα ελπιδοφόρο σχήμα.
Το μειονέκτημα του βιβλίου είναι εν μέρει η μετάφραση, γιατί σε σημεία είναι λάθος , π.χ δεν είναι σωστός ο όρος μπενζοδιαζεπίνες , θα έπρεπε να είναι βενζοδιαζεπίνες, όπως και κάποια σημεία που προφανώς ο συγγραφέας χρησιμοποιεί την slang διάλεκτο και η μεταφράστρια προσπαθεί να αποδώσει το ύφος σε κάτι πιο «μάγκικο» που ουσιαστικά, είναι αισθητικά άκομψο και εννοιολογικά ενοχλεί.
Το δεύτερο και πραγματικά πιο ενοχλητικό σημείο, είναι η προσπάθεια του Μίτσελ να συσχετιστεί η μουσική σκηνή των 60ς, το κίνημα του Βρετανικού μπλουζ και το κίνημα της αντικουλτούρας με τα κινήματα πολιτικής ορθότητας και ευπρέπειας σαν το Black lives και Metoo. Ο συγγραφέας δείχνει ότι δεν έχει σχέση με την ροκ μουσική, σκηνή, πραγματικότητα και συνδέει δύο ακραία κινήματα κοινωνικού ολοκληρωτισμού, με μια εποχή πειραματισμού και ανεκτικότητας, άτοπα, άκαιρα και με τρόπο που κάνει το κλείσιμο του βιβλίου, να λειτουργεί εις βάρος του συνόλου της ιστορίας.
Συνολικά ένα ροκ μυθιστόρημα, με τα κενά, τις παραλείψεις του αλλά και την απόδοση μιας εποχής όσο είναι δυνατό σε βιβλίο στην οποία, οι χαρακτήρες των ηρώων, επιβάλλονται στην εποχή και τις αλλαγές που έφερε, κυριαρχώντας με τις προσωπικές ιστορίες τους. Αξίζει να το διαβάσετε, αλλά θα ξεχαστεί σύντομα.
Comentários