Επαναφορά σε όσα η Τριανταφύλλου κάνει καλύτερα. Η ιστορία μιας οικογένειας με φόντο την Ελλάδα των 80,90ς, 00 και σημεία αναφοράς το νοσοκομείο ατυχημάτων στη Γλυφάδα, τη Φωκίωνος Νέγρη και το Μαρούσι. Μια αστική οικογένεια οι Λεοντάρηδες , μέσα από τις διηγήσεις της θείας που έζησε και χάρηκε την γυναίκεια απελευθέρωση των 60ς από τότε μέχρι σήμερα. Μιας γυναίκας, που συνεχίζει να διατηρεί τον εαυτό της εκτός βολής του μικροαστισμού. Με τη διεισδυτική ματιά της παρακολουθούμε τα δύο αδέλφια Λεοντάρηδες σε δύο πορείες συνώνυμες μες την Ελλάδα των 80ς και 90ς. Ο Ηλίας που θα μας καθηλώσει με το ατύχημά του με τη μηχανή, «αριστερός» αλλά και ροκ τύπος και λατρης της επιχειρηματικότητας στην οποία δεν θα πετύχει ποτέ, δεδομένου του ουτοπικού του χαρακτήρα. Σύντροφος του η Μυρτώ, κομπλεξική κνίτισα (αυτό θα μπορούσαμε να το αποκαλέσουμε και πλεονασμό), που η προσκόλληση της στο κόμμα σε συνδυασμό με την εργασία της που αλλού(?) στο Δημόσιο αλλά και την άνετη ζωή της χάρη στην κληρονομιά των αστών Λεοντάρηδων την καθιστά μαζί με τον Ηλία το τέλειο δείγμα Ελλήνων αριστερών των 90ς. Κρατικοδίαιτοι, ζώντας με λεφτά όσων μισούν (αστών) και με δουλειά στο δημόσιο ονειρεύονται το Γούνστοκ και το φεστιβάλ του Isle of Wight ο ένας, λες και πήγαινε η ΚΝΕ σε τέτοια μέρη, την σιδηρά πειθαρχία του κόμματος η άλλη. Ένα ζευγάρι αποξενωμένο μεταξύ τους από τις ιδεοληψίες του αλλά και ενωμένο σε μια ζωή, με παιδιά που ακολουθούν τους δρόμους τους, μακριά από τα παρωχημένα οικογενειακά, κομματικά μανιφέστα των γονιών τους, με την επανάστασή ζωντανή και ακμαία πλέον μόνο μέσα στο κρανίο τους. Στον αντίποδα ο κομπιουτεράκιας αδελφός με την σύζυγο, πολυτεχνίτσα, υπεύθυνη σε πολυκατάστημα με εργαλεία κτλπ, αεικίνητη και ανεξάρτητη, που λατρεύουν ο ένας τον άλλο, για τις αδυναμίες και τις ατέλειες τους, αναπολεί τη σχέση του με τον αδελφό του, την αποξένωση, τα χρόνια που πέρασαν και την εφηβεία του γιου τους, που παιδί μιας άλλης εποχής κάνει το τριάρι της Φωκίωνος Νέγρη μια μικρή αστική φυλακή, μέχρι ο σκύλος του Ηλία δώρο και κληρονομιά, να θέσει το μητρικό ένστικτο της συζύγου, πολυτεχνίτισας Μάντι σε κίνηση.Δύο αδέλφια, διαφορετικά, δύο πορείες διαφορετικές, δύο κόσμοι διαφορετικοί που συνυπάρχουν. Ο "αριστερός" καρεκλοκένταυρος, ζηλεύει, μισεί και ονειρεύεται αιματηρές επαναστάσεις, απομυζώντας τα οφέλη του καπιταλισμού και της ελεύθερης οικονομίας. Ο προοδευτικός, ανοιχτόμυαλος, φιλοευρωπαίος, ζει δημιουργώντας, διακινδυνεύοντας, παράγοντας έργο, στηρίζοντας όταν μπορεί τον αιθεροβάμονα αριστερό αδερφό. Δύο κόσμοι, που πηγάζουν από την ίδια οικογένεια και στο κρίσιμο σταυροδρόμι του θανάτου, απομακρύνονται με τρόπο βίαιο, συναισθηματικά, αδυνατώντας να θυμηθούν την ανθρώπινη υπόσταση τους, παγιδευμένοι σε εικόνες και τσιτάτα.
Δυο οικογένειες απόρροια μιας μεγαλοαστικής οικογένειας, με τους τριγμούς της, τα μυστικά της και την ανάλογη ηθική του τα εν οικω μη εν δήμω. Δύο αδέλφια που αποξενώνονται, χάρη στην κομμουνίστρια, βαθιά διαταραγμένη Μυρτώ, που ζηλεύει, όσους ζουν δίχως ιδεολογικές δεσμεύσεις και θανατώνει αργά τον άνδρα της, την οικογένεια της αλλά και τον περίγυρο τους, με την ιδεοληψία της. Μαζί τους, η περιγραφή της Ελλάδας του χρηματιστηρίου, η Ελλάδα της κρίσης δίχως πολίτικα πρόσωπα αλλά μέσα από ανθρώπους όπως ο παλιός σύντροφος της Μυρτώς και υποψήφιος που ζητιανεύει και εκβιάζει ψήφους για μια καλύτερη χώρα, ένα καλύτερο Δήμο, γιατί αυτός σαν επαγγελματίας πολιτικός ξέρει.
Η Τριανταφὐλλου δημιουργεί χαρακτήρες οικείους σε όλους, γυναικοπαρέες στο Ζώναρς, αντροπαρέες σε μπαρ και επαγγελματικά συνέδρια, ενοχές και ενοχικά σύνδρομα, μια Ελλάδα, καχεκτική που τρέχει να προφτάσει μια χαμένη ανάπτυξη, τρέχει να διευθετήσει στα δικαστήρια τη ζωή της. Με μια νεολαία, που επαναστατεί με το να κλείνεται στο δωμάτιο της ή όπως ο γιος της οδοντίατρου Έλενας, να ψάχνει την αλήθεια του σε ραπ συναυλίες, προβάδικα και ναρκωτικά. Γυναίκες που αφιερώνονται στο επάγγελμα τους και ξεχνούν τα παιδιά στον αυτόματο. Διαζύγια σε γάμους που έγιναν για να συμπληρωθεί το κουτάκι στη λίστα των πρέπει. Καμπανάκαι που χτυπάνε κοντά στην εμμηνόπαυση για χαμένες ευκαιρίες και τελευταία ελπίδα, να βρουν οι ακριερίστες μικροαστοί το πραγματικό νόημα στη ζωή, την ίδια την ζωή, τη δημιουργία της. Μια Ελλάδα σε σύγχυση, που ισορροπεί ανάμεσα στην απώλεια, το θάνατο και την επαναφορά των βαθιά ανθρώπινων αξιών ,της συντροφικότητας , των παιδιών ως κέντρο της ζωής, εκεί που όλα έχουν καταρρεύσει. Ο θάνατος του Ηλία αποτελεί σημείο καμπής , όχι λήξης για δύο οικογένειές αλλά και για όσους περιστρέφονται γύρω από αυτόν. Μέσα από την περιγραφή της νοσηλείας του με γραφικό και γλαφυρό τρόπο, η Τριανταφύλλου θίγει μια σειρά καίριων θέματών, δότες οργάνων, ΕΣΥ, περίθαλψη, φυγή των επιστημόνων στο εξωτερικό. Η κρίση (οικονομική και ηθική) και τα πρόσωπα της, περνάνε με κινηματογραφικό τρόπο από μπροστά μας . Ενσωματώνονται σε ένα μυθιστόρημα, ωδή στους νεολαίους των 80ς-90ς και ταυτόχρονα τους ενήλικες της κρίσης, αφήνοντάς στη νέα γενιά με την υπόγεια επαναστατικότητα, το άλλοθι της απάθειας. Το δικαίωμα να αυτοχαρακτηρίζετε ως η γενιά του "εσείς επιλέγετε- εμείς αδιαφορούμε", μένοντας απέξω από κάθε αλλαγή, κάθε απόφαση που αφορά , οχι όπως νομίζει τους άλλους, αλλά και το δίκό της μέλλον. Με καταλύτη σε όλες αυτές τις αποφάσεις-αλλαγές μια γυναίκα μπροστά από την αποχή της την θεία Καρολίνα.
Το "Άκου το λιοντάρι" είναι μια οικογενειακή ιστορία που μιλάει για τον Έλληνα που κατάφερε να επιζήσει από την εποχή της Πασοκικής παρακμής έως αυτή των μνημονίων. Σε ένα κόσμο που άλλαξε μόνο η θέση του κεντρικού ήρωα στον άξονα του, όταν αυτός επαναπροσδιόρισε τις δικές του αρχές για να επιβιώσει, στον θαυμαστό κόσμο του αύριο. Απολαυστικό, μόλις αφομοιώσετε το οικογενειακό δέντρο και εξοικειωθείτε με τις μικρές επιμέρους ιστορίες που πλέκουν το νήμα των Λεοντάρηδων.
Comments