Παρίσι, Αλγέρι, Τελ Αβίβ, Αγία Πετρούπολη: εδώ διαδραματίζεται η συνέχεια της «Λέσχης των αθεράπευτα αισιόδοξων». Ξαναβρίσκουμε τον Μισέλ Μαρινί, που είναι πια δεκαεφτά ετών και έχει μόλις πάρει το απολυτήριο λυκείου. Χασομεράει στο καφέ «Cadran» της Βαστίλης, όπου παίζει φλιπεράκι καθυστερώντας τη στιγμή της εγγραφής του στο πανεπιστήμιο. Τα σχέδιά του; να πάει να συναντήσει την κοπέλα του, Καμίγ, που αποφάσισε να ζήσει σε ένα κιμπούτς στο Ισραήλ· να ανακαλύψει τον κόσμο, εξοπλισμένος με τη Leica του· και να ξαναβρεί την Σεσίλ, την αγαπημένη του αδελφού του, του Φρανκ.
Ένθερμος κομμουνιστής, ο Φρανκ δεν επέστρεψε ποτέ πραγματικά στη Γαλλία από την Αλγερία μετά τη λιποταξία του. Προτίμησε να αφιερώσει τη ζωή του στο να αλλάξει τον κόσμο.-Ζηλωτής που δεν υπολογίζει την ανθρώπινη ζωή του ταξικού εχθρού, ο Φρανκ θα βρεθεί χαμένος σε μια ξένη επανάσταση και θα μυηθεί άθελα του στα παιχνίδια εξουσίας του αναδυόμενου Αλγερινού κράτους.. Ένας ιδεαλιστής τεχνοκράτης σε μια Αλγερία που τα πάντα στήνονται από την αρχή- με προσπάθεια, εκφοβισμό και σύντομα πελατειακές σχέσεις. Το ίδιο ισχύει και για τις ανθρώπινες σχέσεις και ειδικά τις δικές του. Δυσανάλογα ταγμένος στο σκοπό, θα γίνει ο ίδιος αντικείμενο άρνησης αποδοχής, στην αρχή από τον μικρό γιό του που θα γνωρίσει ελάχιστα και την Αλγερινή μητέρα του, για την οποία θα επιστρέψει στο Αλγέρι, αφήνοντας πίσω στο Παρίσι μια κόρη, που την ύπαρξη της αγνοεί. Την ίδια στιγμή ο αδελφός του θα ακολουθήσει το κάλεσμα της φωτογραφίας και της ενηλικίωσης, σε μια εποχή που θεσμοί και δεσμοί καταρρέουν και αντικαθίστανται παροδικά ή μόνιμα από το νέο (και όχι πάντα καλύτερο).
Η ιστορία της πτώσης ή καλύτερα έκπτωσης της κομμουνιστικής ιδεολογίας, μέσα από την παράλληλη ζωή δύο αδελφών που ανακαλύπτουν τα πάθη τους μέσα από κατεστραμμένες ή δυσλειτουργικές σχέσεις, γεμάτοι ιδεαλισμό και αφοσίωση, ο ένας στην πόλιτική και ο άλλος στην Τέχνη. Ο Φρανκ θα γίνει ένας ερημίτης στο Αλγέρι και μετά στην Σοβιετική Ένωση, εκεί που θα αναγνωρίσει την "πραγματική¨κλίση του" πιστός στα διαβάσματα της νεότητας. Θα αντικαταστήσει το κόμμα, με το Θεό και θα εμπνεύσει την απομακρυσμένη κοινότητα του φτάνοντας στα τέλη του 20ου αιώνα. Η ζωή του, μια ιστορία απωλειών, αρνήσεων, απορρίψεων. 'Ενας άνθρωπος που δίνεται σε λάθος σκοπούς και ανθρώπους, θα βρει στο ερημιτήριο στη Ρώσικη ύπαιθρο, την ηρεμία και την αλήθεια που αναζητεί, μέσα από τον προσωπικό πόνο και την αυταπάρνηση.
Ο αδερφός του Μισέλ, παρέα με τους εξόριστους Ρώσους φίλους του από το Παρίσι, θα φτάσει ως το Ισραήλ και θα επιστρέψει πίσω στην Γαλλία, με τον έρωτα της ζωής του ,την Καμίγ σε μια ανοικτή σχέση, που θα ωριμάσει, καθώς ο Μισέλ θα βρει τον δικό του σκοπό, την φωτογραφία, μέσα στις πλημμύρες της Φλωρεντίας. Δυσλειτουργικές οικογένειες βλπ Μαρινί, ήθη και άνθρωποι που αλλάζουν. Ένα τριφύλι, που θα φέρει γούρι από τα στρατόπεδα αιχμαλώτων του ΒΠΠ, στις φυλακές της KGB και στα Γκούλαγκ. Ταξίδια και άνθρωποι που αναζητούν τον σκοπό τους και καταλήγουν στην απόλυτη λύτρωση μέσα οχι απο τις ιδεολογίες που δημιουργούν τον Ψυχρό Πόλεμο, αλλά τις ανθρώπινες σχέσεις.
Ένα μυθιστόρημα που από την Μεσόγειο, καταλήγει στα βάθη της Σοβιετική Ένωση , με τους ήρωες του, να μετανιώνουν για όσα δεν έκαναν και να καθρεφτίζονται γενιά μετά τη γενιά στα μάτια των παιδιών τους και τη στάση απέναντι σε αυτά. Ο Guenassia δεν σταματά στιγμή, να εστιάζει στον άνθρωπο, τις αναζητήσεις και τα όνειρα του. Η πίστη του Ρώσου εμιγκρέ που επιστρέφει στην ΕΣΣΔ για να επανορθώσει για την φυγή του, στην οικογένεια του και πέφτει στα νύχια της Σοβιετικής δικαιοσύνης είναι ένα δείγμα του ανθρωποκεντρισμού του βιβλίου. Η τρυφερή ιστορία του Μισέλ και της γκαρσόνας , που δημιουργεί ερωτικό τρίγωνο μαζί του και με τον νεαρό φίλο της ηθοποιό και επιλέγει το θάνατο, λίγο πριν η ελευθερία των 60ς και η χειραφέτηση της, ίδιας υποδουλωθεί απο την εγκυμοσύνη και τον γάμο που έρχεται, σε μια σκηνή βγαλμένη απο ταινία, αυτοκαταστροφική σαν άλλη Γαλλίδα Τζειμς Ντιν. Η Σεσίλ που αποξενωμένη απο την κόρη της Άννα, την παραδίδει στον Μισέλ, σαν μια υποχρέωση που πρέπει να λήξει, για να συνεχίσει την μοντέρνα ζωή της στα δίχτυα της ψυχανάλυσης. Το τέλος της αθωότηας και της επανάστασης, ο ερχομός της συνειδητοποίησης και το βαρύ φορτίο των ευθυνών που άλλοι αναλαμβάνουν και άλλοι αποποιούνται.
Παρασυρμένοι στη δίνη των ερώτων και των μυστικών τους, οι τελευταίοι «αθεράπευτα αισιόδοξοι» έχουν όλοι στην καρδιά τους τις μεγάλες προσδοκίες εκείνης της πολυτάραχης περιόδου. Από την αποαποικιοποίηση ώς την κατάρρευση του ανατολικού μπλοκ, από τις οφθαλμαπάτες της καταναλωτικής κοινωνίας ώς τους μυστικιστικούς πειρασμούς και την αποτυχία της Αλγερινής επανάστασης, ο Ζαν-Μισέλ Γκενασιά περιγράφει την εποποιία μιας ολόκληρης γενιάς. Δημιουργεί τη συγκινητική και γενναιόδωρη τοιχογραφία μιας εποχής. Καταγράφει το αριστοτεχνικό αφήγημα των ψευδαισθήσεών των «αριστερών» επαναστατών. Η συνέχεια της «Λέσχης των αθεράπευτα αισιόδοξων» φιλοδοξεί να δώσει ένα ακόμα απολαυστικό ανάγνωσμα για όσους δεν περιχαρακώνονται πίσω από ανούσιες ετικέτες. Με ένα τέλος αναπάντεχο, συναισθηματικά φορτισμένο που επικεντρώνεται στην πραγματική ουσία του βιβλίου, τις ανθρώπινες σχέσεις, τις σχέσεις γονιών-παιδιών,τη σύγκρουση των γενεών και τη συγχώρεση. Δίχως μελοδραματισμούς και διδακτισμό, με μόνο όπλο την ένταση των συναισθημάτων, ο Guenassia αποδεικνύει οτι οι χώρες της επαγγελίας υπάρχουν, για όσους έχουν πίστη, υπομονή και θέληση.
Σχόλια