Ένας απολογισμός μιας σχέσης ζωής, δύο νέων που εξελίσσονται σε σημαίνοντες καλλιτέχνες της γενιάς τους, σκιαγραφώντας ταυτόχρονα την καλλιτεχνική ζωή της Ν.Υόρκης μεταξύ του 68-78. Ένα βιβλίο ύμνος στον έρωτα,τη δημιουργία, την αγάπη για την τέχνη, την μουσική. Το χρονικό ενός μεγάλου έρωτα από αυτήν που έμεινε πίσω να συνεχίσει…
Πολλές φορές ένα βιβλίο, περιορίζεται πριν το διαβάσεις, από την εικόνα του συγγραφέα του. Στη σκέψη μου η Πάτι Σμιθ ήταν πάντα ή τραγουδίστρια του “Because the night”, “Rn R nigger”, “Frederik”, ‘Dancing barefoot’, “People have the power”. Η γυναίκα που το 2013 στο Ηρώδειο, ξεσήκωσε και τα μάρμαρα αλλά και τον πολιτισμό του Έλληνα, που μπέρδεψε το ροκ κλαμπ, με το αρχαίο θέατρο. Στο αυτοβιογραφικό «Πάτι και Ρόμπερτ», η Σμιθ γράφει ένα βιβλίο που θα έπρεπε να αποτελεί βασικό αντικείμενο διδασκαλίας σε κάθε ΑΣΚΤ. Ένα βιβλίο ύμνο στην ελευθερία, την δημιουργία και την δημιουργικότητα, την αγάπη για την τέχνη, την αγάπη για τον σύντροφο, την τέχνη του να ζεις μέσα από την τέχνη, για την τέχνη. Το πορτραίτο της ως νεαρή που φτάνει στην Ν.Υόρκη και ζώντας μια ζωή γεμάτη στερήσεις,θέτει σαν στόχο μαζί με τον σύντροφο της στην αρχή και αιώνιο φίλο της Ρόμπερτ Μ, να δημιουργήσει, πέρα από συμβάσεις και περιορισμούς είναι σαγηνευτικό. Δύο νέοι άνθρωποι σε μια μητρόπολη, γεμάτη ανθρώπους με ανησυχίες, προσπαθούν να επιβιώσουν και ταυτόχρονα να βρουν το στίγμα τους, σεξουαλικό, καλλιτεχνικό, δημιουργικό, προσωπικό. Από το μικρό δωμάτιο και τα πρωτόλεια κείμενα, ζωγραφιές, κοσμήματα, στο Ξενοδοχείο Τσέλσι και αργότερα στο Μαξ Κάνσας σίτυ και το τραπέζι του Γουόρχολ, το δίδυμο, λειτουργεί σαν γιν και γιανγκ. Αγαπιούνται, ονειρεύονται, στερούνται, υποφέρουν, απολαμβάνουν με μόνο σκοπό και μέσο τα έργα τους και την πίστη στην αξία τους και την αγάπη για την δημιουργία.
Από την επιρροή του Μπόμπ Ντύλαν στην σκέψη της, τον θαυμασμό της για τον Μόρισον, έως τα πρώτα βήματα της πρώτα σαν ζωγράφος, ηθοποιός, ποιήτρια και μετέπειτα σαν μουσικός η Σμιθ, είναι γλαφυρή, ταπεινή, γεμάτη συναίσθημα που έχει την ρίζα του στη μπίτνικ λογοτεχνία. Η απολαυστική περιγραφή της γνωριμίας της με τον συγγραφέα Σαμ Σέπαρντ και της συμβίωσης τους, όπως και με τον Άλαν Λάνιερ των BOC δίνουν το στίγμα της ζωής της. Ο απώτερος στόχος, η μετάδοση του μηνύματος μέσω της τέχνης (ποίηση, ζωγραφική, θέατρο, κινηματογράφος) είναι και ο ουσιαστικός σκοπός. Όμως το βιβλίο δεν είναι μια ακόμη αυτοβιογραφία. Ο σύντροφος και φίλος της Ρόμπερτ, ένα καθολικό αγόρι, που θα ανακαλύψει τη ζωγραφική, την δημιουργία κολάζ, κοσμημάτων και τέλος τη φωτογραφία, μαζί με την σεξουαλικότητα του,ορίζει το μεγαλύτερο μέρος της κοινής τους σχέσης. Συζούν και συνυπάρχουν οχι μόνο στα διαμερίσματα, δωμάτια ξενοδοχείων και ατελιέ, αλλά και στη ζωή ο ένας του άλλου σαν καλλιτέχνης και η μούσα του σε εναλλασσόμενους ρόλους.
Το «Πάτι και Ρόμπερτ» είναι ένα βιβλίο ποιητικό, που μαγνητίζει. Η Νέα Υόρκη και οι προσωπικότητες που παρουσιάζονται εκεί στα τέλη της δεκαετίας του 60, μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 70, είναι πρόσωπα μυθικά για τον κοινό θνητό, που όμως εδώ είναι τόσο γήινα και απομυθοποιημένα όσο και αδιαφιλονίκητα προκλητικά. Η ζωή στα όρια, η τέχνη στα όρια, όλα μαζί σε ένα εκρηκτικό μίγμα υψηλής περιεκτικότητας σε αδρεναλίνη, καλλιτεχνική ανησυχία και ευρηματικότητα.
Η Σμιθ, περικλείει την ουσία των αναζητήσεων και της κοινής ζωής της με τον Ρόμπερτ Μ, στο ακόλουθο απόσπασμα «Ο καλλιτέχνης επιζητά την επαφή με την ενορατική αίσθηση των θεών, αλλά για να δημιουργήσει το έργο του δεν μπορεί να παραμείνει σε αυτή την σαγηνευτική αλλά άυλη σφαίρα. Πρέπει να επιστρέψει στον υλικό κόσμο για να κάνει τη δουλειά του. Είναι ευθύνη του καλλιτέχνη να εξισορροπήσει τη μυστικιστική επικοινωνία με το μόχθο της δημιουργίας»
Η Πάτι Σμθ, συνεχίζει να περιγράφει την ζωή και μετά τον χωρισμό τους, όταν ο καθένας είναι πια καταξιωμένος, εκείνη περισσότερο στην μουσική και στην ποίηση, εκείνος στην φωτογραφία. Το τέλος του Ρόμπερτ, ο θάνατος του, σηματοδοτεί το τέλος μιας εποχής αλλά και μια νέα αρχή για εκείνη. Μια ευθύνη, μια γλυκιά υποχρέωση, να διηγηθεί την ιστορία τους. Μια ιστορία, γεμάτη αγάπη, πάθος για την τέχνη , άρνηση των συμβάσεων, δημιουργικότητα. Το καταφέρνει και σε καθηλώνει σένα βιβλίο, γεμάτο τέχνη, μουσική και αγάπη.
Μια διαφορετική ερωτική ιστορία, που σε καθηλώνει, γιατί είναι ρεαλιστική, όσο και αν όσα περιγράφονται, θυμίζουν τον ήρωα της Πάτι Σμιθ, τον Ρεμπό αλλά και το ασυμβίβαστο των δημιουργών της γενιάς των μπίτνικ. Ένα βιβλίο, που αν και οι αναφορές του στο ροκ, καταλαμβάνουν σχετικά μικρό μέρος του, είναι μια μοντέρνα ροκ ερωτική ιστορία, που θα σας κάνει να δείτε την έννοια του χρόνου, της δημιουργικότητας και της δέσμευσης με άλλο μάτι. Τελειώνοντας την ανάγνωση, νιώθεις την ανάγκη να ξανακούσεις τους δίσκους της, χαζεύοντας παλιά λευκώματα με πίνακες και φωτογραφίες, χάρη σε αυτό το μικρό βιωματικό χρονικό δύο ανθρώπων αφιερωμένων ο ένας στον άλλο και από κοινού στην τέχνη.
Comments