top of page
Εικόνα συγγραφέαStelios Basbayiannis

«Σάγκι Μπέιν»- Douglas Stewart (Μεταίχμιο)

Έγινε ενημέρωση: 28 Νοε 2022



Σκωτία, δεκαετία 80, βάτες, ντίσκο, καντρι κλαμπ, επιδόματα, αλκοολισμός και ένα παιδί που ανακαλύπτει την ατομική και οικογενειακή διαφορετικότητα σε μια ιστορία, που δεν είναι δράμα, γιατί είναι τόσο πραγματική. Ο Σάγκι Μπέιν, γιός της Άγκνες, μιας γυναίκας , που η προσωπική εμφάνιση και το στυλ, έχουν εξίσου μεγάλη σημασία με το να βρει λίγη μπίρα ή ακόμα καλύτερα βότκα. Μια ιστορία για την εποχή που η κυβέρνηση Θάτσερ, εξόντωσε την βιομηχανία, δημιουργώντας μια νέα βιομηχανία αυτή των επιδομάτων, οδηγώντας την εργατική τάξη στην εξαθλίωση. Ο μικρός Σαγκι, παρακολουθεί την μητέρα του Άγκνες να αλλάζει συζύγους και αργότερα φίλους, έχοντας στο μυαλό της και μόνο μια δική της, προσωπική, ηθική ανωτερότητα. Ζώντας σε ένα κόσμο κακέκτυπο, ψευδεπίγραφο της πραγματικότητας. Δίχως σύζυγο, δίχως την πατρική εστία- καταφύγιο, η Άγκνες με τα τρία παιδιά της μετακινείται στην άκρη της Γλασκώβης σε μια περιοχή ανθρακωρύχων, ακολουθώντας τις υποσχέσεις του πλανευτή ταξιτζή συζύγου της.. Ο δεύτερος άνδρας της, ταξιτζής και φτηνός γόης του τιμονιού, την εγκαταλείπει. Ακολουθεί η κόρη της που προτιμά την μετανάστευση στην Ν.Αφρική με τον άνδρα της, παρά την μυρωδιά του αλκοόλ που η Άγκνες κρύβει σε κάθε πιθανή κρυψώνα στο σπίτι.


Οι δυο γιοί της, εκ διαμέτρου αντίθετοι προσπαθούν να βοηθήσουν την μητέρα τους. Ο Λυκ τελικά παίρνει τις αποφάσεις του και εγκαταλείπει το πλοίο που βυθίζεται. Ο Σάγκι μια μορφή τραγική και συνάμα ένα μίγμα οιδιπόδειου και σωτήρα παραμένει με την Άγκνες. Ζει μαζί της την εξαθλίωση των φτωχογειτονιών της Γλασκώβης. Μαθαίνουν τα κόλπα των ψεύτικων επιδομάτων που διαρκούν ως την Τρίτη και την επιβίωση με δανεικά και ενέχυρα ως την επόμενη Δευτέρα. Ο Σάγκι αν και ακόμη προ έφηβος αναλαμβάνει να συνεφέρει την Άγκνες που δίχως να το παραδέχεται, κυλά όλο και πιο βαθιά στον πάτο του μπουκαλιού. Η ομοφυλοφιλία του Σάγκι, η διαφορετικότητά του, όπως λένε σήμερα οι εναλλακτικοί, αρχίζει και τον διαμορφώνει. Ταυτόχρονα του δημιουργεί προβλήματα σε μια γειτονιά, που οι πατεράδες είναι άνεργοι, μεθυσμένοι ανθρακωρύχοι και οι γυναίκες μέγαιρες που ζουν με τα χρήματα των μετρητών του γκαζιού, της τηλεόρασης και ενίοτε εποχιακά επιδόματα. Ο Σάγκι αναγνωρίζει την διαφορετικότητα του, τις ευαισθησίες του και απομακρύνεται από τον σκληρό κόσμο που τον πληγώνει, γιατί δεν ξέρει άλλο τρόπο επικοινωνίας και συναλλαγής. Προσκολλάται στην μητέρα του, για την οποία γίνεται ο γιατρός, εξομολογητής και φροντιστής. Ένας εννιάχρονος που το βάρος των ευθυνών των ενηλίκων που κρύβοντας τους το ποτό, κάνει ακόμη πιο ευαίσθητη την ήδη τρυφερή φύση του και τον οδηγεί μια στάση μόνιμης διαφυγής από την πραγματικότητα.


Το βιβλίο παρουσιάζει την ιστορία της Άγκνες, ενός κακομαθημένου κοριτσιού, που ως μητέρα αποτυγχάνει συνεχώς και επαναλαμβάνόμενα. Τα παιδιά της ,την αγαπούν, αλλά δεν αντέχουν να την βλέπουν να οδηγείται στον πάτο του μπουκαλιού. Μόνο ο μικρός Σάγκι μένει ως το τέλος πιστός στο πλευρό της και ας γνωρίσει την άρνηση, το θυμό και την απόρριψη, τα αδικαιολόγητα όχι της, καθώς η Άγκνες χάνει τον εαυτό της μέσα στη σκουρόχρωμη μπύρα.


Μια οικογενειακή ιστορία, καυγάδων, απόγνωσης, άρνησης αλλά και ελπίδας. Οι νέοι άνδρες στη ζωή της Άγκνες, οι ελπίδες του Σάγκι. Ο ταξιτζής που ερωτεύεται και προσπαθεί να ξαναφτιάξει τη ζωή της, άθελα του θα την οδηγήσει στην επιστροφή στο αλκοόλ. Φίλος της, προστάτης και μοναχικός σύντροφος, θα μείνει ο μικρός Σάγκι. Γύρω τους η Γλασκώβη, των παριών, των χρόνια ανέργων, της σκληρότητάς, της παιδεραστίας, των έκφυλων που κυνηγάνε μικρά παιδιά και δίνουν τα πάντα για να ικανοποιηθούν με φρέσκια σάρκα. Ο Λυκ, με τα όνειρα του για τη Σχολή Καλών τεχνών να θάβονται κάτω από το βάρος τη διαλυμένης οικογένειας που πρέπει να υποστηρίξει, διστάζοντας να αφήσει την Άγκνες μόνη της. Ο Σάγκι που παίρνει μαθήματα ανδρισμού, αλλά αδυνατεί να αλλάξει τη φύση του. Τηλεοράσεις με κερματοδέκτες, το παγωτατζίδικο σαν συλλογική διασκέδαση της γειτονιάς. Η βία, το κουτσομπολιό και η άφεση στο έλεος του χρόνου και της φτώχειας, η Γλασκώβη των υποβαθμισμένων εργατικών προαστείων, ο πάντα απών πατέρας. Η οικογενειακή ιστορία της Άγκνες, ένα αφήγημα που την πνίγει σαν βρόγχος. Γύρω της οι γονείς της, οι σύζυγοι, φεύγουν κυριολεκτικά ή μεταφορικά. Αυτή δοκιμάζει να αλλάξει, αλλά παραμένει στο ίδιο καταστροφικό μοντέλο της κοκέτας που αναπολεί τις χαμένες ευκαιρίες. Η δεκαετία του 80 τελειώνει και μαζί της μια οικογενειακή ιστορία, που ξεχειλίζει αλκοόλ, πόνο, πίκρα αλλά και δύναμη και συμπόνοια . Η μάνα που αδυνατεί να προσφέρει στα παιδιά της, αλλά ακόμη και την τελευταία στιγμή, αποδεικνύει ότι μέσα στην ομίχλη του ποτού, το μητρικό ένστικτο, παραμένει ενεργό, δυνατό, ζωντανό, κάτω από την ντροπή της προσωπικής της αποτυχίας.


Το ‘Σάγκι Μπειν» είναι μία κατάβαση στην κόλαση της Άγκνες Μπέιν, τις ατέρμονες προσπάθειες του ευγενικού, μελαγχολικού και πραγματικά καταδικασμένου, να υποφέρει σε μια κοινωνία τρωγλοδυτών, Σάγκι και του ονειροπόλου Λυκ, που θυσιάζει το όνειρα του, πριν δεχτεί την διαγραφή του από τον οικογενειακό χάρτη. Μια ελεγεία στην αυτοκτονική κατάθλιψη, την λατρεία της εικόνας, την φτώχεια, την μιζέρια αλλά και το παράπονο, την περηφάνια και την απέλπιδα προσπάθεια να αλλάξουν τα πράγματα ακόμα και όταν ο κόμπος φτάνει στο χτένι. Το «Σάγκι Μπέιν» είναι μια μίξη του Trainspotting με το Billy Elliot, σε σκηνοθεσία όμως όχι Danny Boyle αλλά Κεν Λόουτς. Ρεαλισμός, πολιτική και κοινωνική τοποθέτηση, μέσα από ένα εντελώς απολίτικο βιβλίο. Είναι ένα βιβλίο που σε απογυμνώνει από την ελπίδα. Σου σκοτώνει τα όνειρα και τις στιγμές ελπίδας, βάζοντας σε να γίνεις ένα κουβάρι με τους Μπειν και ειδικότερα την Άγκνες και τον Σάγκι. Μια Γλασκώβη, πολύ πιο πραγματική από τα διάφορα 80σ αφιερώματα που διαβάζουμε. Ένα βιβλίο, για την φτώχεια, την διαφορετικότητα και πάνω από όλα την αξιοπρέπεια, που χάνεται όταν εμείς το αποφασίσουμε και καταφέρνει να ζει όπως τα λουλούδια στους βάλτους του Πίτχεντ, περιμένοντας τις πιο όμορφες ηλιόλουστες μέρες. Θλιβερό, στενάχωρο αλλά ταυτόχρονα ρεαλιστικό και γοητευτικό γιατί αποδίδει μια γνωστή κατάσταση με έναν τρόπο πολύ πιο όμορφο από την ωραιοποίηση των 80ς που προσπαθούν πολλοί. Η διαφορετικότητα ζει και εξελίσσεται σε ένα κόσμο που της αφήνει το χώρο που της αναλογεί. Ο κόσμος μέσα από τα μάτια ενός παιδιού, λίγο πριν εφηβεία, με μια αλκοολική μητέρα και την οικογένεια του στα όρια της ένδειας. Δεν προτείνεται αν θέλετε κάτι εύπεπτο και καλοκαιρινό.

11 Προβολές0 Σχόλια

Πρόσφατες αναρτήσεις

Εμφάνιση όλων

Kommentare


bottom of page