Το «Σκοτώνοντας τα SS», είναι ένα κινηματογραφικό βιβλίο, με ο,τι συνεπάγεται αυτό. Επικεντρώνεται στην πράξη σε δυο διαβόητους SS τους Αιχμαν και Μένγκελε , τον Κλάους Μπάρμπι, τον Σκορτσένι ( που δεν θεωρείται εγκληματίας πολέμου) και σε μια Γερμανίδα φρουρό στο στρατόπεδο του Ράβενσμπουργκ.
Για τους δυο πρώτους έχουν γραφτεί πολλά και πολύ πιο ενδιαφέροντα βιβλία. Παρόλα αυτά, το υπόβαθρο του συγγραφέα ως σεναριογράφου επιτρέπει στο βιβλίο να ανακυκλώσει ως επι το πλείστων πληροφορίες, με εύπεπτο και εύληπτο τρόπο προς όφελος του αναγνώστη. Ειδικά για τον Άιχμαν μπαίνει σε λεπτομέρειες για την απαγωγή του, από την οπτική των Ισραηλινών που διαφωτίζουν ακόμη περισσότερο τις αιτίες, τις δυσκολίες και τον συναισθηματικό φόρτο των συμμετεχόντων. Αντίστοιχα και η κάλυψη της δίκης, η επιλογή πχ των φρουρών, που δεν έπρεπε να έχουν συγγενή θύμα του ολοκαυτώματος, είναι μικρές αλλά σημαντικές λεπτομερείς στη γνώση της ιστορίας.
Το βιβλίο ξεκινά με την σύλληψη και το θάνατο του Ες, με μια πολύ γενική περιγραφή, δίχως πρωτότυπα στοιχεία και εξαρχής με κινηματογραφική, επιφανειακή περιγραφή. Αντίστοιχα για τον Μενγκελε έχουμε μια επανάληψη των γνωστών στοιχείων, σε νέα περίληψη σε σχέση με το αντίστοιχο βιβλίο από τις εκδόσεις Γκουντεμπερκ «Μένγκελε -Το αληθινό πρόσωπο του "Αγγέλου του Θανάτου" ή το αντίστοιχο του Όλιβερ Γκουέζ. .Τα στοιχεία, είναι πολύ συγκεκριμένα και εστιασμένα σε μερικούς κομβικούς SS χαρακτήρες , ίσως ο Οτο Σκορτσένι να είναι ο λιγότερος γνωστός από αυτούς , ενώ έχουμε και αναφορά στους κυνηγούς των Ναζί , τον Σιμόν Βιζενταλ και το ζεύγος Κλάρσφελντ. Μια εκτενής αναφορά γίνεται και στον Κλάους Μπάρμπι, τον χασάπη της Λυών , οι δυο δευτερεύοντες SS χαρακτήρες, που απασχόλησαν όμως αρκετά τη κοινή γνώμη, για να δικαιολογούν μια αναφορά στο βιβλίο. Ξεχωριστό κομμάτι έχουν οι Αμερικανοί ερευνητές που ασχολήθηκαν με το κυνήγι των Ναζί εγκληματιών πολέμου και ειδικότερα των SS ήδη με την απελευθέρωση των στρατοπέδων συγκέντρωσης, πριν τη λήξη του πολέμου και ειδικότερα ο Μπένι Φέρεντς, ένας δικηγόρος, λοχίας του Αμερικανικού Στρατού με ακλόνητη πίστη στη δικαιοσύνη, που όμως αναγκάστηκε να περιοριστεί από την ανάγκη η μεταπολεμική Δυτική Γερμανία, να ορθοποδήσει ,ως νέα σύμμαχος των Δυτικών στο Ψυχρό πόλεμο Βιβλίο που η αναφορά στα γεγονότα, εξυπηρετεί την τηλεοπτική/ κινηματογραφική οπτική του και αυτό το καθιστά ακόμη πιο εύληπτο αλλά και εν μέρει επιφανειακό. Ο τρόπος που χειρίζεται το θέμα είναι προβοκατόρικος, ειδικά σε ότι αφορά την σύγχυση μεταξύ του στρατιωτικού τμήματος των ss και των μονάδων εθνοκάθαρσης, λαϊκίστικος και κάποιες φορές προκλητικός. Είναι όμως και μια καλή περίληψη κομβικών σημείων στην καταδίωξη των Γερμανών εγκληματιών πολέμου, που εστιάζει λιγότερο στα κίνητρα και περισσότερο στην τιμωρία, εκεί που η δικαιοσύνη και η αυτοδικία συγκλίνουν, κάνοντας το σημείο που το δίκαιο ισχύει, να γκριζάρει. Αν σας ενδιαφέρει να μάθετε για τους πιο διαβόητους Ναζί εγκληματίες και το τέλος τους μπροστά στη δικαιοσύνη ή στην οικειοθελή εξορία, διαβάστε το. Αν θέλετε κάτι πιο εμπεριστατωμένο και σοβαρό, προτιμήστε τα «Κυνηγοί των ναζί» και «Οι ναζί της διπλανής πόρτας». Η διαφορά είναι στην ποιότητα των πληροφοριών και των τρόπο παρουσίασης τους σε σχέση με το τότε και τώρα πολιτικό γίγνεσθαι και την εις βάθος ανάλυση ανθρώπων, κινήτρων και περιβάλλοντος. Δύσκολοι διαχωρισμοί, σε μια εποχή που το πολιτικό λιντσάρισμα ,ειδικά εξ αριστερών, ανθεί, όπως ανθούσε και στη Γερμανία της δεκαετία του 30 και τη. ΕΣΔΔ από το 20 έως το 50.
Ίσως το πιο σημαντικό σημείο του βιβλίου , είναι το τελευταίο κεφάλαιο, με την εκτενή αναφορά σε πηγές και βιβλιογραφικές αναφορές, από τις οποίες θα συμπληρώσετε με πολύ πιο αμερόληπτο και σοβαρό τρόπο τα κενά σας για την πιο σκοτεινή περίοδο της μεταπολεμικής Ευρώπης, την πενταετία μετά τη λήξη του ΒΠΠ, όταν η Ιταλία ήταν το σημείο αναχώρησης για ασφαλείς προορισμούς των περισσότερων Ναζί, εγκληματιών πολέμου και μη.
Comments